In het hele land ligt het sportleven al maanden stil. Ook op de campus heerst er een desolate sfeer. Hoe komen verenigingen toch de tijd door? In deze tweede aflevering van ‘Een rondje langs de velden’: Tijmen Reinders, trainer van de eerste selectie van de volleybalvrouwen van Harambee.

Hoe is het om in deze tijden trainer te zijn?

Reinders: ‘Vooral heel raar. Vorig seizoen werd al abrupt beëindigd. Omdat we op dat moment tweede stonden, mochten we gelukkig promoveren. Dat betekende de tweede promotie op rij voor ons. Ook dit seizoen hadden we het idee dat we bovenin mee konden draaien, maar na twee gewonnen duels ging er weer een streep door. De bond (Nevobo, red.) heeft bepaald dat er ook niet meer gespeeld gaat worden. Niemand promoveert of degradeert.’

Dus handhaving is een feit. En dat op ongeslagen wijze…

‘Dat pakken ze ons niet meer af. Ik kan het mooi bijschrijven op mijn cv. Maar zonder gekheid: dit is teleurstellend. Wij hadden iets moois neer kunnen zetten dit jaar. Het voelt gek. In het najaar hebben we in groepjes van vier doorgetraind. Voor het geval dat de competitie weer hervat zou worden. Dat liep prima, tot het moment dat trainen ook niet meer mocht. Daarna is er onderling weinig contact meer geweest en dat voelt niet goed.’